Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

Τραπεζάκια έξω..

Ένας φιλόσοφος είπε για την τύχη ότι είναι η αιτία των μεγάλων συμφορών των ανθρώπων. Καλύτερα να αποτύχει μια πράξη που επιλέχθηκε ορθά, παρά να πετύχει, χάρη στην τύχη, αυτό που επιλέχθηκε λανθασμένα…. Αυτά είπε ο Επίκουρος, εμείς οι Έλληνες όμως, όπως βολεύει τον καθένα, κανείς δε σκέφτεται πέρα από το συμφέρον του.
Οι άμοιροι τουρίστες με τους χάρτες στα χέρια, έρμαια του Έλληνα οικογενειάρχη, που θα προικίσει την κόρη αύριο μεθαύριο, αλλά θα την αφήσει χωρίς τουρίστες, χωρίς οξυγόνο, χωρίς νερό…Αθάνατοι Έλληνες. Μετάνοιες στις εκκλησίες και κλέψιμο στο παγκάρι, γάμοι βαπτίσεις, κηδείες σε προσφορά! Σπαταλάμε τα παρόντα στην επιθυμία μας για τα απόντα, που δεν θα’ ρθουν ποτέ, δε θα’ μαστε ευχαριστημένοι ποτέ, μέχρι να ξεκάνουμε και την παραμικρή ανάσα ζωής αυτής της χώρας.
Φωτιές, οικόπεδα, τραπεζάκια στις παραλίες πάνω στο κύμα, κλέψιμο και άγιος ο Θεός. Η Αλβανία φαντάζει παράδεισος μπροστά σε ένα πανάκριβο καφέ στο Θησείο, μια κούρσα διαστημικής αξίας με το ταξί, ένα πανάκριβο τρισάθλιο δωμάτιο...
Μη τ'αφήνουμε όλα στην τύχη...Είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα υποφέρει αυτή η χώρα και το μέλλον μπορεί να μην έρθει για όλους, μας αφορά όλους...

3 σχόλια:

maria maltezou είπε...

και να ήτανε μόνο αυτά...δεν έχουμε συνείδηση ...ο τύπος που πετάει τα αποτσίγαρα στο δρόμο...το παιδάκι που έχει φτάσει εκατό κιλά και ζητάει απεγνωσμένα και άλλο παγωτό ..για να μην το φάει και να το πετάξει κάτω στο δρόμο...το μπουκαλάκι στην παραλία..!δεν είναι δύσκολο πραγματικά..ένα πράγμα κάθε φορά και κάτι μπορεί να αλλάξει!

cookλος είπε...

καλως ηλθες...μετα απο τοσο καιρο.

Επισκέφθηκα πρόσφατα τον Αλβανικό τουριστικό παράδεισο…..δεν είναι ουτοπία, υπάρχει.
Πεντακάθαρος ,με ανθρώπους που σέβονται τον τόπο τους ,τον τουρίστα και τα λεφτά που τους αφήνει.

Θα το ξαναπώ άλλη μια φορά.

Η κακομοιριά του Έλληνα οφείλετε στην παιδεία που παίρνει το παιδί από το σπίτι του ,και από τις προτεραιότητες που του μαθαίνει ο γονιός να βάζει στην ζωή του.

Ανώνυμος είπε...

To ψάρι τελικά βρωμάει απο το κεφάλι.
Τίποτα άλλο δεν θέλω να πώ.
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας (αν και την μοιρα την φτιάχνουμε εμείς)